Dla osób które rozwarzają adopcje psa

2. Zastanów się, co zrobisz, gdy ten dorosły, na początku przecież obcy pies, będzie sikał w Twoim domu? Jak poradzisz sobie, gdy będzie miał rozwolnienie? A gdy ono potrwa nie dzień, dwa, ale dwa miesiące?

3. Przygotuj się na stawienie czoła problemom z zachowaniem psa. Co zrobisz, gdy będzie się bał zostawać sam w domu? Co zrobisz, gdy zniszczy Twoje ulubione książki, pogryzie Twój dywan i ukochane kapcie? A jak postąpisz, gdy będzie próbował gryźć Ciebie, Twoich gości, sąsiadów czy domowników? A może będzie potwornie ciągnął na smyczy, a każdy napotkany pies czy kot będzie dla niego wyzwaniem?

4. Pamiętaj, że pies w schronisku lub azylu zachowuje się inaczej, niż w bezpiecznym domu. Po upływie kilku tygodni lub miesięcy od adopcji może ujawnić cechy, o które trudno go było na początku podejrzewać – zarówno te pożądane, jak i te, na których Ci nie zależy.

5. Czy jesteś gotowy na to, że pies adoptowany jako dorosły, po różnych przejściach, może żyć krócej, niż zakładałeś?

6. Policz też ile to wszystko kosztuje: karma, posłanie, smycz, weterynarz, szczepienia, leczenie, szkolenie, zabawki, przysmaki, kosmetyki… A jeśli Twój status materialny się pogorszy? Co wtedy zrobisz ze swoim psem?

Jeśli jeszcze się nie zniechęciłeś odpowiedz na powyższe pytania jeszcze raz i pomyśl, że może być znacznie gorzej niż Ci się zdaje.

Dlaczego zatem warto adoptować psa?

1. Praca z psem po przejściach to ogromna satysfakcja. Gdy otwiera się na Ciebie, innych ludzi, zwierzęta, zaczyna cieszyć się życiem – czujesz, że dla tego jednego psa zmienił się cały jego świat.

2. Bardzo dużo psów jest porzucanych. Jeśli nie chcesz wystawiać psa, zakładać hodowli i szkoda Ci pieniędzy na rodowodowe szczenię – zamiast wspierać pseudohodowców, kupując pieska na giełdzie, lepiej dać drugą szansę zwierzęciu, które zostało przez kogoś odtrącone.

3. Pies jest wiernym towarzyszem człowieka. Gdy już nawiążecie dobrą relację, zawsze wyczuje Twój nastrój. Często, choć nie zawsze, odda Ci to wszystko, co w niego włożysz w dwójnasób – gdy go szkolisz właściwymi, pozytywnymi metodami, sam będzie próbował rozwiązywać coraz bardziej złożone problemy; gdy go przytulasz, jesteś dla niego czuły – odpowie przytulaniem, swoją psią czułością.

4. Od psa można się wiele nauczyć obserwując, jak bardzo stara się poradzić w nowej sytuacji. Relacja z psem wymaga także rozwinięcia wielu cennych w dzisiejszych czasach cech: cierpliwości, konsekwencji, spokoju i opanowania, umiejętności przewidywania i uważnej obserwacji. Dobry właściciel nabywa te umiejętności niejako mimochodem, zaś stopień przystosowania do normalnego życia adoptowanego psa po przejściach stanowi doskonałe odzwierciedlenie ich opanowania.

Adopcja psa jest zawsze wielkim, życiowym wyzwaniem - to przede wszystkim ogromna odpowiedzialność za skrzywdzone zwierzę, ale jednocześnie niewypowiedziana duma i radość.

Ewelina
właścicielka dwóch adoptowanych bokserów:
Maxa i Kory.